Er is veel dat een mens kan verliezen in zijn leven. Familieleden, vrienden, vrienschappen, banen, geld etc.. Verliezen die hard aan kunnen komen en ons op onze grondvesten doen schudden maar vaak heelt de tijd de wonden en herstellen wij ons hier weer van.

Er is een ding dat veel van ons al heel jong verliezen en dat is onszelf. Diegene die wij werkelijk zijn. Wij raken onszelf kwijt in de strijd om te overleven. Trekken onze harnassen aan. Sluiten onze kwetsbare harten grotendeels en vertrouwen op ons gezonde verstand .Zo gaan wij verder het leven in. Goede bewapend en schijnbaar onkwetsbaar maar eigenlijk diep van binnen weten we wel beter. Er iets dat wij zijn vergeten in onze strijd om te overleven:

We hebben een kind achter gelaten

Een onschuldig waarachtig wezen dat vol vertrouwen dit leven was begonnen maar  ergens , soms al heel jong de moed en het vertrouwen heeft verloren. Geprogrammeerd door de omgeving en aangepast voor de harde maatschappij gaan wij verder. Nu huilt het kind in ons maar we luisteren niet of doen of we niks hoen maar dat kind zijn wijzelf en wij wijzen het af.  

Het is een hoge prijs die wij voor deze ontkenning betalen ,dit verraad maar hoe kunnen we nog terug en stoppen wij de niet aflatende pijn in onszelf. Dat grote gapende gat. Moeten we dan alles opgeven dat is opgebouwd. Onze hele bewapening?

De zekerheden, vastigheden. Het bedachte zelf dat zo goed functioneert op het schouwtoneel. Wat blijft er dan nog van ons over . Wie zijn wij dan nog?

Daar zijn geen kant en klaar oplossingen voor. De mens moet er aan toe zijn. Hij moet de durf en de moed hebben om zijn opgebouwde personage weer af te breken. Te erkennen dat hij niet is wie hij had bedacht. Een kwetsbaar wezen maar prachtig van eenvoud . Dan kan het moment komen dat wij weer bij ons zelf  willen komen. De heimwee te groot wordt.. Het is een lange pijnlijke weg terug die niet over rozen gaat en waarin wij van veel afscheid zullen moeten nemen en nog meer los moeten laten maar een ding is zeker hij brengt ons weer bij de oorspronkelijke bron.

Tegen iedereen die deze keuze heeft gemaakt zou ik willen zeggen:

Vertrouw op jezelf want aan het einde van de regenboog ligt de schat die je zal geven waar je naar verlangt :een waarachtig leven.