Schenken heb ik altijd een vreem begrip gevonden. Je hebt iets en dat geef je aan iemand anders. Die ander ontvangt het dan van jou en dat is ook weer een geschenk dus ontvang je zelf weer. Nu is natuurlijk de vraag maar van waaruit schenk je dan?

Bij materiele bezittingen is het wel tamelijk duidelijk alhoewel je je weer kunt afvragen waarom jij wel de mogelijkheid had om het te bezitten en een ander niet .Waar komt de behoeft  om te geven vandaan? Heb je die kwaliteit zelf verworven of had je het gewoon al meegekregen als een onderdeel van je karakter of aard. Iets wat je erbij hebt ontvangen.

Zoja dan geef je alleen maar iets door en kun je het misschien beter delen noemen. Delen wordt weer vermenigvuldigen.

In die zin is delen een beter woord dan dan schenken. Het is een gelijkwaardig begrip. Geven is dan  geen verdienste of goeie daad.. Daar kan ik me wel in vinden.

Nu moet ik toegeven dat ik ook regelmatig verwachtingen heb t.a.v het geven. Niet omdat ik dankbaarheid verwacht maar wel dat er  met respect met het gegevene wordt omgegaan. Daar wringt het dan weer dan schoen want als je iets geeft moet het onvoorwaardelijk zijn anders geef je toch of je het wilt of niet met een achterliggende gedachte.

De natuur deelt ons onvoorwaardelijk van haar vruchten die wij zonder schroom aannemen.