Marianne den Otter

Een van de allerleukste dingen voor een kind is het geloven in een toverwereld. Een werel waarin sinterklaas, kerstman, paashaas maar ook kabouters, elven, vliegende paarden en zingende zeemeerminnen een deel van uitmaken. Zelf heb Ik heb  lang in wonderlijke wezens geloofd en mijn kinderhart was diep verdrietig toen men mij vertelde dat het allemaal was verzonnen.

Dat het gewoon niet waar was!

In sommige zaken blijf ik gewoon geloven. Tenslotte heet het ook zolang iets niet wetenschappelijk aantoonbaar is zo. Trouwens het is ook nog heel leuk om in wonderen te geloven.

Soms gebeuren er van die zaken in je leven met onverwachte wendingen of je ontmoet  bij toeval iemand die je door een bepaald zinnetje te zeggen de ogen opent.

Kleine wondertjes zijn dat.  

Af en toe valt er bij mij zo,n boekje door de brievenbus met allerlei van die magische voorwerpen. Bladzijden vol. Ik ben dol op van die folders waarin zaken staan die zorgen dat op een bepaald geluidje muizen en mollen op de vlucht slaan of als je dat wonderzalfje gebruikt je ineens een perzikhuidje krijgt en je rimpels als sneeuw voor de zon verdwijnen of als je van deze speciale zooltjes gebruikt je zwevend en lichtvoetig door het leven gaat. Heerlijk toch?

Ze zijn ook grappig dat soort boekjes want ze laten je fantasie op volle toeren draaien. Je ziet het voor je al die magisch momenten door het gebruik van een eenvoudig tovermiddel. Nu weet ik wel dat niets het ook echt doet maar gewoon de mogelijkheid dat het zou kunnen is voor mij al voldoende om me vrolijk te stemmen.  Heel af en toe dan trap ik ook echt in en dan koop ik zo,n tovermiddel. Gewerkt heeft het nooit maar soms als ik het me heel hard verbeeld toch een klein beetje.

Ja, als je niet meer in wonder gelooft....