Marianne den Otter

Recepten en gebruiksaanwijzigen zijn niet aan mij besteed .Eerlijk gezegd heb ik er zelfs ronduit een hekel aan. In vaak onbegrijpelijke taal gedrukt in miniscuul lettertype wordt je geacht een aantal handelingen te volgen. Te beginnen met hoe de verpakking open moet. Zoek de opening ,het lipje, onzichtbaar clipje. Naarstig  zoekend naar een onvindbare opening ben ik al snel in het stadium: Gewoon open rukken of met de tanden..Daarna moeten worden alle fases doorgenomen met bijgeleverde tekeningen die meestal zo abstract zijn dat ik me  begin af te vragen of het soms een ander voorwerp betreft. Open 1 en 2 samen met  nummer 3 en klik dit vast aan nummer 5 waardoor 6 en 7 in elkaar vallen en 8 kan worden aangezet. Druk dan 5 seconden piefje 9 in en draai daaarna 10 open. Zelden lukt me dat allemaal. Eigenlijk heb ik het ook liefst apparaten met gewoon een aan en een uit knop. Lekker simpel zolang ze het maar gewoon doen.

Kookrecepten zijn ook niet aan mij besteed want ik heb geen zin om op een poppenweegschaaltje 75 gram gezeefde bloem met 25 gram gewassen iets zo uit te meten daaraan toevoegend nog 10 gram gemalen van het een of andere. Koken doe je met gevoel. Beetje van dit beetje van dat. Proeven.Nog een beetje zus en een beetje zo .Weer proeven. Klaar!

Met de feestdagen ( en op allerlei andere vrolijke dagen)  voegde mijn moeder  vroeger altijd drank aan al het eten toe. Soep met een scheut madeira of sherry, vlees gestoofd in wijn , dessert oversprenkelt met cognac en dan nog koffie met een likeurtje als apperatief toe. Verrukkelijk!

Zo kwamen wij altijd vrolijk van tafel.

.