Het heeft lang geduurd voor ik in de gaten had waar ik in mijn bestaan soms behoorlijk  last van heb maar sinds kort ben ik erachter:    Het is de zwaartekracht!

Die logge,langzame kracht die mij aan de grond genageld houdt. Regelmatig loop ik tegen deuren, vallen dingen op de grond terwijl ik ze net nog in mijn handen had  of denk ergens al te zijn terwijl de hele weg nog moet worden afgelegd.  Mijn gedachten gaan veel te snel voor de zwaartekracht. Dit  zijn nog maar enkele  voorbeelden maar zo kan ik er tallozen noemen. We liggen dan ook vaak in de clinch de zwaartekracht en ik want van nature ben ik een ongeduldig mens en dat staat de zwaartekracht niet toe. Dat botst dus nog al eens.

Verder  ben ik best wel tevreden met de samenstelling van mijn lijf ondanks dat de zwaartekracht daar ook zijn sporen achter laat tegenwoordig maar een paar vleugels hadden het leven toch wel wat gemakkelijker gemaakt  of zwemvliezen om maar eens wat te noemen of wat te denken van springveren onder je voeten.

Ach het zijn maar wat van die onbeduidende zaken en menigeen zal nergens problemen mee hebben en zelf  red ik me zo ook wel maar soms heel soms dan droom ik toch van een lichtere wereld waar ik me met het gemak van een pluizenbol gedreven door de wind over heen verplaats.

Denk trouwens nu maar niet dat ik me laat kisten want ik hak gewoon beelden uit steen. Keiharde materie gevormd door de zwaartekracht. Je moet tenslotte roeien met de riemen die je hebt.

 

 

.